Poprawa prawa! Nieuczciwym najemcom mówimy Nie

Niniejsza petycja wynika z braku zgody na dalsze utrzymywanie rozwiązań prawnych, które przyznają daleko posuniętą ochronę nieuczciwym lokatorom, a pomijają zupełnie uzasadnione interesy właścicieli mieszkań.

O ile zgadzamy się, że chronione, tak jak dotychczas, powinny być osoby, które nieruchomość zajmują legalnie i wykonują wszystkie obowiązki wynikające ze stosunku najmu, to jednak nie możemy zgodzić się z tym, że na taką samą ochronę zasługują osoby wykorzystujące luki prawne oraz niedoskonałość obowiązujących przepisów po to, by - nierzadko całymi latami - żyć na koszt innych.

Dlaczego prosimy o poparcie?

1/ Dostrzegamy, że w relacjach wynajmujący – najemca doszło w ostatnich latach do zachwiania równowagi praw obu stron i chcemy doprowadzić do tego, aby równowaga ta została przywrócona.

2/ Uważamy, że tzw. konstytucyjna ochrona prawa własności nie powinna być pustym sloganem, a nadać jej należy rzeczywisty wymiar poprzez odpowiednie zmiany w prawie.

3/ Prezentujemy stanowisko, że walka z patologiami na polskim rynku najmu przyniesie korzyści wszystkim obywatelom, ponieważ wzmocnienie pozycji prawnej wynajmujących spowoduje, że zdecydowana większość właścicieli lokali stanowiących dziś pustostany, przestanie się obawiać o swój majątek i zdecyduje się na wynajem swych lokali – co wpłynie na zwiększenie ilości mieszkań dostępnych na rynku najmu, a tym samym: na większą konkurencję między wynajmującymi i zmniejszenie stawek czynszu.

Co proponujemy?

1/ Ograniczenie zakresu prawa do lokalu socjalnego – powinno ono służyć osobom znajdującym się w naprawdę szczególnie trudnych sytuacjach, a nie tzw. „dzikim lokatorom”, czy osobom, które przestają płacić czynsz, mimo że mają na to środki.

2/ uniemożliwienie nieuczciwym lokatorom praktyki utrudniania prowadzenia przeciwko nim postępowań sądowych i egzekucyjnych, a polegającej na nie odbieraniu korespondencji.

3/ uelastycznienie postępowań komorniczych dotyczących egzekucji obowiązku wydania lokalu – m.in. chcemy aby łatwiejsze stało się znalezienie dostępnej noclegowni, schroniska lub innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe.

4/ Chcemy uwolnić właścicieli od obowiązku utrzymywania nieuczciwych najemców – wprowadzenie uprawnienia wynajmujących do zaniechania opłacania rachunków za media w sytuacji, gdy najemca również ich nie opłaca – w naszej ocenie nie powinno to być przestępstwem.

5/ Podobnie, nie powinno stanowić naruszenia miru domowego wejście do lokalu przez właściciela w sytuacji, gdy najemca zajmuje lokal bez tytułu prawnego.

Wobec tego, chcemy zwrócić się do Parlamentarzystów z petycją o poparcie załączonego projektu zmiany w wybranych ustawach.

Pełny tekst proponowanych zmian w prawie można znaleźć poniżej.

Zmiany w ustawie o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy:

Art. 6g otrzyma brzmienie:

W okresie trwania najmu, a także w okresie po jego wygaśnięciu a przed wydaniem wynajmującemu lokalu przez najemcę, strony umowy są obowiązane informować się nawzajem na piśmie o każdej zmianie adresu swojego zamieszkania lub siedziby. W razie zaniedbania tego obowiązku korespondencję wysłaną na ostatni adres listem poleconym, za potwierdzeniem odbioru i nieodebraną, uważa się za doręczoną. Dotyczy to również korespondencji wysyłanej w tym okresie na ten adres przez Sąd lub Komornika Sądowego.

Art. 14 otrzyma brzmienie:

1. W wyroku nakazującym opróżnienie lokalu sąd orzeka o uprawnieniu do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu albo braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy. Obowiązek zapewnienia najmu socjalnego lokalu ciąży na gminie właściwej ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu.

2. Jeżeli w wyroku orzeczono o uprawnieniu, o którym mowa w ust. 1, dwóch lub więcej osób, gmina jest obowiązana zapewnić im najem socjalny co najmniej jednego lokalu.

3. Sąd, badając z urzędu, czy zachodzą przesłanki zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu, orzeka o uprawnieniu osób, o których mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę dotychczasowy sposób korzystania przez nie z lokalu oraz ich szczególną sytuację materialną i rodzinną.

4. Sąd nie może orzec o braku uprawnienia do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu wobec:

1) kobiety w ciąży,

2) małoletniego, osoby niepełnosprawnej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2023 r. poz. 100, 173 i 240) lub ubezwłasnowolnionego oraz osoby sprawującej nad nim opiekę i wspólnie z nim zamieszkałej,

3) obłożnie chorego,

4) emeryta lub rencisty spełniającego kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej,

5) osoby posiadającej status bezrobotnego,

6) osoby spełniającej przesłanki określone przez radę gminy w drodze uchwały

- chyba że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany lub ich sytuacja materialna pozwala na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych we własnym zakresie, albo zajęły lokal bez tytułu prawnego, bądź też są domownikami lokatora, o którym mowa w art. 17.

5. Sąd może orzec o braku uprawnienia do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu, w szczególności jeżeli nakazanie opróżnienia następuje z przyczyn, o których mowa w art. 13 lub 17.

6. Orzekając o uprawnieniu do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu, sąd nakazuje wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu do czasu złożenia przez gminę oferty zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu.

6a. Gmina, składając ofertę zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu, poucza osobę uprawnioną, że jeżeli kwestionuje prawidłowość tej oferty, może wytoczyć powództwo o ustalenie uprawnienia do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu, a po nadaniu klauzuli wykonalności wyrokowi eksmisyjnemu - powództwo o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego.

7. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do osób, które utraciły tytuł prawny do lokalu niewchodzącego w skład publicznego zasobu mieszkaniowego, z wyjątkiem osób, które były uprawnione do używania lokalu na podstawie stosunku prawnego nawiązanego ze spółdzielnią mieszkaniową albo z społeczną inicjatywą mieszkaniową.

Art. 17 otrzyma brzmienie:

1. Przepisów art. 14 i art. 16 nie stosuje się, gdy powodem opróżnienia lokalu jest jedna z poniższych okoliczności:

1. stosowanie przemocy w rodzinie

2. wykraczanie w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu,

3. niewłaściwe zachowanie czyniące uciążliwym korzystanie z innych lokali w budynku,

4. zajęcie lokalu nastąpiło bez tytułu prawnego,

5. zajęcie lokalu nastąpiło na podstawie umowy najmu, która wygasła na skutek upływu okresu, na jaki była zawarta i od jej wygaśnięcia upłynął okres nie krótszy niż 3 miesiące.

1a. Sąd może orzec o uprawnieniu do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu wobec osoby, o której mowa a art. 17 ust. 1 ppkt d) i e), jeżeli przyznanie tego uprawnienia byłoby w świetle zasad współżycia społecznego szczególnie usprawiedliwione.

2. Nakazując opróżnienie lokalu z powodów, o których mowa w ust. 1, sąd w wyroku wskazuje te powody.

Art. 25d otrzyma brzmienie:

Prawo do tymczasowego pomieszczenia nie przysługuje dłużnikowi, jeżeli:

1) z tytułu wykonawczego wynika, że nakazanie opróżnienia lokalu zostało orzeczone z któregokolwiek z powodów o których mowa w art. 17 ust. 1;

2) dłużnik został zobowiązany do opróżnienia lokalu zajmowanego na podstawie umowy najmu okazjonalnego, której zawarcie zostało zgłoszone zgodnie z art. 19b ust. 1;

3) dłużnik został zobowiązany do opróżnienia tymczasowego pomieszczenia;

4) dłużnik został zobowiązany do opróżnienia lokalu zajmowanego na podstawie umowy najmu instytucjonalnego lokalu;

5) dłużnik został zobowiązany do opróżnienia lokalu zajmowanego na podstawie umowy najmu instytucjonalnego z dojściem do własności.

Zmiany w Kodeksie postępowania cywilnego

Art. 1046 otrzyma brzmienie:

§ 1. Jeżeli dłużnik ma wydać nieruchomość lub statek albo opróżnić pomieszczenie, komornik sądu, w którego okręgu rzeczy te się znajdują, wezwie dłużnika do dobrowolnego wykonania tego obowiązku w wyznaczonym stosownie do okoliczności terminie, po którego bezskutecznym upływie dokona czynności potrzebnych do wprowadzenia wierzyciela w posiadanie.

§ 1(1). Do wezwania, o którym mowa w § 1 stosuje się

§ 2.(uchylony)

§ 3.(uchylony)

§ 4. Wykonując obowiązek opróżnienia lokalu służącego zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika na podstawie tytułu wykonawczego, z którego nie wynika uprawnienie dłużnika do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu lub prawo do lokalu zamiennego, komornik usunie dłużnika do innego lokalu lub pomieszczenia, do którego dłużnikowi przysługuje tytuł prawny i w którym może on zamieszkać. Jeżeli dłużnikowi nie przysługuje tytuł prawny do innego lokalu lub pomieszczenia, w którym może zamieszkać, komornik wstrzyma się z dokonaniem czynności do czasu, gdy gmina właściwa ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu, na wniosek komornika, wskaże dłużnikowi tymczasowe pomieszczenie, z zastrzeżeniem, że nie dotyczy to przypadków, o których mowa w § 5(1).

§ 4(1). (uchylony)

§ 5. Komornik nie może wstrzymać się z dokonaniem czynności, jeżeli wierzyciel lub dłużnik albo osoba trzecia wskaże pomieszczenie odpowiadające wymogom tymczasowego pomieszczenia.

§ 5(1). Jeżeli dłużnikowi nie przysługuje prawo do tymczasowego pomieszczenia, komornik usunie dłużnika do noclegowni, schroniska lub innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe, znajdujących się w wykazie takich miejsc prowadzonych przez gminę właściwą ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu. W razie braku możliwości usunięcia dłużnika do jednego z miejsc z wykazu prowadzonego przez gminę właściwą ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu, można usunąć dłużnika do noclegowni, schroniska lub innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe, znajdującej się w wykazie takich miejsc prowadzonym przez inną gminę na obszarze tego samego województwa, a w razie gdyby i to było niemożliwe – przez jakąkolwiek inną gminę. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb sporządzania przez gminy wykazów, o jakich mowa w tym miejscu.

§ 6.(uchylony)

§ 7.(uchylony)

§ 8.(uchylony)

§ 9. Przeprowadzając egzekucję, komornik usunie ruchomości niebędące przedmiotem egzekucji i odda je dłużnikowi, a w razie jego nieobecności pozostawi osobie dorosłej spośród jego domowników, gdyby zaś i to nie było możliwe, ustanowi dozorcę, pouczając go o obowiązkach i prawach dozorcy ustanowionego przy zajęciu ruchomości, i odda mu usunięte ruchomości na przechowanie na koszt dłużnika.

§ 10. Jeżeli na wezwanie dozorcy dłużnik w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż 30 dni, nie odbierze ruchomości, sąd na wniosek dozorcy i po wysłuchaniu dłużnika nakaże ich sprzedaż, a jeżeli ruchomości nie przedstawiają wartości handlowej lub sprzedaż okaże się bezskuteczna, sąd wskaże inny sposób rozporządzenia rzeczą, nie wyłączając ich zniszczenia.

§ 11. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania w sprawach o opróżnienie lokalu, lub pomieszczenia albo o wydanie nieruchomości, mając na względzie ochronę przed bezdomnością osób eksmitowanych oraz sprawne prowadzenie egzekucji.

§ 12.102) Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania w sprawach o wykonanie postanowienia zobowiązującego osobę stosującą przemoc domową do opuszczenia wspólnie zajmowanego mieszkania i jego bezpośredniego otoczenia, mając na względzie sprawne, szybkie i skuteczne prowadzenie egzekucji.

§ 13. W sprawach prowadzonych na podstawie niniejszego artykułu, do korespondencji wysyłanej dłużnikowi przez komornika stosuje się odpowiednio art. 6g ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, przy czym wierzyciel ma obowiązek wskazać komornikowi ostatni adres zamieszkania dłużnika w rozumieniu przywołanego przepisu.

Zmiany w Kodeksie karnym

Art. 191 otrzyma brzmienie:

§ 1. Kto, stosując przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną, zmusza ją lub inną osobę do określonego działania, zaniechania lub znoszenia,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§ 1a. Tej samej karze podlega, kto w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia stosuje przemoc innego rodzaju uporczywie lub w sposób istotnie utrudniający innej osobie korzystanie z zajmowanego lokalu mieszkalnego.

§ 1b. Nie stanowi przestępstwa zachowanie właściciela lokalu polegające na powstrzymywaniu się od opłacania opłat związanych z korzystaniem z lokalu lub dostarczaniem do niego mediów, w sytuacji gdy z lokalu korzysta osoba nie posiadająca do niego tytułu prawnego, która owych opłat nie ponosi.

§ 2. Jeżeli sprawca działa w sposób określony w § 1 w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności,

podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

§ 3. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 1a następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Art. 193 otrzyma brzmienie:

§ 1. Kto wdziera się do cudzego domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia albo ogrodzonego terenu albo wbrew żądaniu osoby uprawnionej miejsca takiego nie opuszcza,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

§ 1a. Przestępstwa, o którym mowa w § 1 nie stanowi zachowanie polegające na wejściu do domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia albo ogrodzonego terenu, zajmowanych przez osobę nie posiadającą do tego tytułu prawnego, przez właściciela lub osobę przez niego upoważnioną.

§ 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Kancelaria prawna Wódkiewicz Sosnowski Spółka Jawna oraz Agencja Detektywistyczna Averto Sp. z o.o.    Skontaktuj się z autorem petycji