#11: Czarownica -  

 Dzięki Bogu już piątek - chociaż w kontekście tego, co chcę napisać, zabrzmi tekst absurdalnie. Czarownica pisze do Czarownicy. Nie wiem, kim jesteś, ale na sabat czarownic ( w końcu piątek, chociaż nie noc Walpurgi) chętnie bym Cię zaprosiła. Siedzisz Kobieto w mojej głowie;  piszesz tak, jakbyś znała moje myśli i uczucia. Miarą naszej wartości jako człowieka jest m.in.  szacunek dla tych, którzy odeszli. Pielęgnowanie o nich pamięci, potrzeba ponownego - nawet nieudacznego - odwzorowywania  ich obrazu, niepielęgnowanie bólu, który może nam zadali - to proste odruchy i przejawy miłości, której czasami nie zdążyliśmy im wyznać. Chwila, kiedy odchodzą bliscy, wymaga, by inni - nawet obcy, nawet przeciętnie wrażliwi ludzie - dostrzegli potrzebę wsparcia i empatii dla tych, którzy cierpią i są rozdarci emocjonalnie, bo przecież mogłam powiedzieć...mogłam zrozumieć... Dlatego dziękuję Ci nie Czarownico, lecz Czarodziejko za słowa płynące z serca i wrażliwości. Pozdrawiam. Mam nadzieję, że też Czarodziejka.

#12: Dorota Hołda - Re:  

  Żałoba jest od tego, by żałować tego czego się nie zrobiło. Jednak po pewnym czasie oswaja się z myślą że trzeba żyć dalej, bo ma się żyć dla kogo lub czegoś.  Nie rozumiem ludzi, którzy  żałobę przekładają na życie codzienne kiedy była Pani ostatnio w kościele czy chodzi Pani tylko do kościoła w swojej rodzinnej miejscowości?