Mural upamiętniający Henryka Langierowicza i złotą erę Włókniarza Pabianice

Pabianice od sześćdziesięciu lat kojarzone są z żeńską koszykówką, a sukcesy Włókniarza stanowią jeden z najważniejszych rozdziałów sportowej historii naszego miasta. Niewiele osób z młodszych pokoleń wie dziś, że fundamenty tej potęgi zaczął budować trener Henryk Langierowicz, który przybył do Pabianic pod koniec 1965 roku i przez kolejne lata stworzył system szkolenia, jakiego w Polsce nie miał nikt.

To dzięki jego wizji i konsekwentnej pracy Pabianice zaczęły zdobywać medale już w młodszych kategoriach wiekowych: Mistrzostwo Polski młodziczek w 1972 roku, Mistrzostwa Polski juniorek w latach 1976, 1987, 1991 i 1992, a także srebrne medale kadetek w latach 1974, 1989, 1990 i 1991. Tak silne zaplecze młodzieżowe stało się fundamentem późniejszych sukcesów seniorskich.

Kulminacją tej wieloletniej pracy była dominacja seniorek Włókniarza Pabianice w kraju: cztery Mistrzostwa Polski z rzędu (1989-1992), srebrny medal w 1988 roku oraz brązowy medal w 1983 roku, a także Puchar Polski w 1990 roku. W tym samym okresie pabianicki zespół trzykrotnie występował w Pucharze Europy (sezony 1989/1990, 1990/1991 i 1991/1992), rywalizując z najlepszymi drużynami kontynentu i plasując Pabianice w europejskiej elicie żeńskiej koszykówki.

Dorobek reprezentacyjny tamtych lat dodatkowo podkreśla rangę pabianickiego środowiska. Zawodniczki związane z Włókniarzem zdobywały srebrne medale Mistrzostw Europy juniorek w 1975 i 1977 roku, brązowy medal w 1992 roku, a także srebrne medale Mistrzostw Europy seniorek w latach 1980 i 1981. Były to bez wątpienia złote lata pabianickiej koszykówki.

Był to czas, gdy Pabianice żyły Włókniarzem. Na meczach brakowało miejsc w hali, a przed nią gromadziły się tłumy kibiców. Panowała wyjątkowa atmosfera dumy i wspólnoty – miasto utożsamiało się z drużyną, a więź między zawodniczkami a kibicami była czymś niezwykłym. Sukcesy Włókniarza były sukcesami całych Pabianic i budowały poczucie lokalnej tożsamości, które do dziś żyje we wspomnieniach mieszkańców tamtych lat.

Warto podkreślić, że również osiągnięcia klubu po 1992 roku – już bez Henryka Langierowicza w roli trenera, lecz wciąż przy jego wsparciu i w oparciu o stworzony przez niego system – były kontynuacją tego dziedzictwa. Kolejne medale, sukcesy reprezentacyjne zawodniczek (m.in. brąz Mistrzostw Świata U-19 w 1993 roku, Mistrzostwo Europy w 1999 roku), zdobywane puchary, a nawet udział czterech pabianickich zawodniczek w Igrzyskach Olimpijskich w Sydney w 2000 roku, były w dużej mierze efektem 35-letniej pracy trenera Langierowicza w naszym mieście.

Pomimo tak ogromnego dorobku Pabianice do dziś nie posiadają żadnej trwałej formy upamiętnienia ani Henryka Langierowicza, ani zawodniczek, które przez lata rozsławiały miasto w Polsce i Europie. Jednocześnie miasto otrzymuje wyróżnienia za historyczny wkład w rozwój koszykówki, co jeszcze mocniej uwidacznia brak symbolicznego uhonorowania osób, które ten wkład faktycznie stworzyły.

Dlatego zwracamy się z wnioskiem o wykonanie muralu upamiętniającego Henryka Langierowicza oraz zawodniczki złotej ery Włókniarza Pabianice.

Taki mural:

• będzie wyrazem wdzięczności dla osób, które zapisały się w historii miasta,
• wzbogaci przestrzeń publiczną, podkreśli sportową tożsamość Pabianic i przyczyni się do promocji miasta,
• stanie się inspiracją dla młodzieży, która nie zna już tamtych czasów,
• przywróci należne miejsce trenerowi i drużynie w świadomości mieszkańców,
• utrwali pamięć o epoce, dzięki której Pabianice były jednym z najważniejszych ośrodków koszykówki żeńskiej w Polsce i Europie.

Zwracamy się do wszystkich mieszkańców Pabianic oraz osób, którym bliska jest historia polskiego sportu, o poparcie tej inicjatywy poprzez złożenie podpisu pod niniejszą petycją. Razem możemy sprawić, że twórcy największych sukcesów pabianickiej koszykówki zostaną godnie upamiętnieni, a ich dorobek na trwałe wpisze się w przestrzeń naszego miasta i stanie się źródłem inspiracji dla przyszłych pokoleń.

Damian Pawlak    Skontaktuj się z autorem petycji