United Nations Educational, Scientific
and Cultural Organization (UNESCO)
General Director Audrey Azoulay
Director of World Heritage Lazare Eloundou Assomo
e-mail: bpiweb@unesco.org
e-mail: aazoulay@unesco.org , audrey.azoulay@unesco.org
e-mail: l.eloundou-assomo@unesco.org

7 Place de Fontenoy
75352 Paris 07 SP
France.

Wpisanie Puszczy Białowieskiej na Listę Dziedzictwa UNESCO, nastąpiło w części polskiej już w 1979 roku a części białoruskiej w 1992 roku.
Na obszarze Białorusi nie obserwuje się zmian strukturalnych, systemowych ingerujących bezpośrednio w Obszar.
Po stronie polskiej, od początku lat 90 tych XX wieku takie zmiany zachodzą. Są to dramatyczne zmiany dla lokalnej społeczności jak i tragiczne, jedyne w historii Puszczy Białowieskiej zmiany w lesie. To nie są zmiany losowe lecz są generowane świadomie przez władze centralne.
Na obszarze polskiej części Puszczy Białowieskiej znajdują się dwie formy zarządu diametralnie się różniące w sposobie postrzegania zasad ochrony. Było to zrozumiałe i nie stanowiło przeciwwskazań dla uznania całego Obszaru. W okresie od 1979 roku do dnia dzisiejszego nastąpiła zmiana, która doprowadziła do kolosalnych zniszczeń biologicznych i tym samym uderzyła w lokalną społeczność. Dodatkowo brak jest wspólnych działań strony polskiej ze stroną białoruską, które ostatnimi czasy spowodowały fizyczne ograniczenie w łączności obu części Puszczy: wymiana i łaczność zostały zlikwidowane.
Polska strona ponosi wyłączną odpowiedzialność za obecny stan rzeczy w zakresie natury jak i w zakresie lokanego środowiska związanego od pokoleń tradycjami i obyczajem, swobodą i wolnością, a także bytem, które Puszcza nad wyraz hojnie darowała, nie ograniczając swoich zasobów.

Petition to remove the Białowieża Forest in its Polish part from the UNESCO List of Cultural and Natural Heritage Areas.

The Białowieża Forest was included in the Polish part in 1979 and in the Belarusian part in 1992. In Belarus, there are no structural or systemic changes that directly interfere with the Area. On the Polish side, such changes have been taking place since the early 1990s. These are dramatic changes for the local community as well as tragic, unique changes in the forest. These are not random changes, but are generated by central authorities. In the Polish part of the Białowieża Forest, there are two forms of management that differ radically in the way they perceive the principles of protection. This was understandable and did not constitute a contraindication to the recognition of the entire Area. In the period from 1979 to the present day, a change occurred that led to colossal biological destruction and thus affected the local community. Additionally, there are no joint actions of the Polish side with the Belarusian side, which have recently caused a physical limitation in the communication between both parts of the Forest: exchange and communication have been eliminated. The Polish side is solely responsible for the current state of affairs in terms of nature and the local community, bound for generations by traditions and customs, freedom and freedom, as well as existence, which the Forest has generously donated, without limiting its resources.

Uzasadnienie

Konwencja w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego przyjęta w 1972 roku w swoich intencjach miała promocję oraz ochronę obszarów, które się wyróżniają i są uważane za cenne. To szczytne przedsięwzięcie wskazuje ludziom na całym świecie na istotę ich bytu przez pryzmat miejsc powszechnie uważanych za wartościowe.
Miejsca takie nie mogą stać się zarzewiem konfliktów wewnętrznych przez określanie warunków ich dalszego bytu.
Dedykowanie takim miejscom nowego statusu na nowych warunkach, sprzecznych z dotychczasowymi, siłowe ich narzucanie lokalnym społecznościom nie jest zgodne z ideami Konwencji, która skupia się na powszechnym zrozumieniu i poszanowaniu obszarów wpisywanych na listę UNESCO.

W przypadku Puszczy Białowieskiej, w jej polskiej części, mamy wyraźny konflikt społeczny, który wylewa się daleko poza jej obszar.

Ten konflikt jest wynikiem siłowych rozwiązań narzucanych miejscowej społeczności, która od wieków jest związana z obszarem Puszczy.
Może wydaje się to dziwne w rozwiniętych społeczeństwach Zachodu, lecz w Polsce i wielu społecznościach Wschodu, wciąż istnieje bardzo silna więź ze środowiskiem oraz trwanie w zwyczajach i obyczajach. To powinno napawać radością wszystkich uczestników i sygnatariuszy Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego oraz wszystkich ludzi. Jednak w samej Polsce dzieje się inaczej.

Butna i zarozumiała działalność urzędów centralnych od lat stara się przekształcać istniejące środowisko wspomagając się przy tym organizacjami sowicie dotowanymi, także z zewnątrz. Postępuje też kolonizacja tych obszarów oraz adaptacja do warunków zewnętrznych.
W wyniku nieprzemyślanych, a często i bezprawnych działań na obszarze Puszczy doszło do jedynego w jej długiej historii świadomego zniszczenia zasobów leśnych na ogromną skalę. Doprowadzono do destrukcji masy około 10 milionów metrów sześciennych drzew. Gdybyśmy ten surowiec załadowali na wagony to pociąg miałby długość od Białowieży przez Paryż do Rzymu.
Czy są to działania wspierające utworzenie i utrzymanie Obszaru Dziedzictwa UNESCO? Czy UNESCO stoi za tego rodzaju działaniami?
- Są to działania dedykowane i skierowane przeciwko miejscowej społeczności, „białowieskich Indian” walczących o utrzymanie Puszczy, jaką znają, jaka im towarzyszy, jaka ich wzbogaca materialnie i duchowo.

W Polsce na obszarze Puszczy Białowieskiej funkcjonują dwie rozbieżne formy zarządu i działania. Jedną z nich jest Białowieski Park Narodowy, który w zakresie funkcjonalnej i trwałej polityki ochrony działa od lat 20-tych XX wieku. I od tego też czasu trwa nieprzerwany monitoring stanu przyrody prowadzony przez Katedrę Hodowli Lasu SGGW. W okresie tym stwierdzono znaczne wycofanie się przyrody w zakresie różnorodności gatunkowej i siedliskowej. Zmniejszenie dotyczy połowy stanu gatunków i siedlisk*. To jednoznacznie unaocznia, że natura nie podążą za wizją i ideologią, która podoba się niejednemu człowiekowi. Naturze nie zależy na tym by było bogactwo różnorodności gatunkowej i siedliskowej. Natura jest tajemnicza i nieokiełznana. Jest piękna. To, że człowiek chciałby w niej dostrzec swoje oczekiwania, nie ma wielkiego związku z jej istotą.
Na przeważającej części Puszczy w Polsce dominują organizacje gospodarcze realizujące trwałą gospodarkę leśną. Nie dochodzi tu do tak ogromnych ubytków w różnorodności gatunkowej jak i siedliskowej. Nie ma ich obniżenia. Dziś należałoby napisać, że nie dochodziło! Obserwowane już są na ogromnych przestrzeniach tych obszarów takie straty. Ten proces został świadomie zainicjowany i jest realizowany w celu zdławienia, skanalizowania oporu miejscowej społeczności. Nic się tak nie liczy jak wskazanie tubylcom, że nie oni będą decydować o swoim losie i o swoim miejscu na Ziemi. Wybicie bizonów – to adekwatne działanie.
Te dwa różne organizmy zarządzania obszarem Puszczy to rzecz niebywale cenna i powinny być trwałe - w celach naukowych i poznawczych. Nie tylko w perspektywie wieku, co niebawem by się stało, lecz i w dalszej perspektywie. To unikatowe doświadczenie w skali światowej. To unikatowy obszar w ramach Konwencji UNESCO. Ale tylko w takich warunkach. Szanujący naturę i kulturę, nie niszczący ich w imię zewnętrznego narzucania jedynie słusznych rozwiązań.
Istniejące jeszcze formalnie rozwiązanie wraz z jeszcze innym, które ma miejsce po stronie białoruskiej, to bardzo cenna wartość pełna tolerancji i otwartości, a także ciekawości badawczej dla Natury.

W dzisiejszych, propagandowych i nieetycznych działaniach trudno jest dostrzec ideę, która przyświecała powstaniu Konwencji. Dlatego zwracamy się z apelem o odrzucenie aktualnych rządowych pomysłów na tworzenie i tolerowanie tak haniebnych działań wymierzonych nie tylko w miejscową ludność lecz także w podstawę ich bytu i tożsamości – w Puszczę. Wnosimy o odrzucenie obecnej wersji Obszaru Dziedzictw UNESCO w Puszczy Białowieskiej w Polsce oraz wykreślenie jej z Listy Obiektów Dziedzictwa UNESCO.

* - prof. Bogdan Brzeziecki - „Wieloletnia dynamika drzewostanów Puszczy Białowieskiej w warunkach ochrony ścisłej"

https://www.facebook.com/hajnowka.nadlesnictwo/videos/1271988546713548/

- to nie są zdjęcia użytkowania lasu i jego wycinki w tym celu. To obraz systemowej produkcji truchła. W jakim celu! Nie chodzi o kulturowe ubogacanie  miejscowej ludności. Nie chodzi też o stwarzanie możliwości do etycznych i humanistycznych doznań.

Robert Grzeszczyk    Skontaktuj się z autorem petycji