Paweł Woliński, Fundacja Mamy i Taty: Zacząłem rozumieć, dlaczego to tak wygląda, gdy zobaczyłem krajowy plan przeciwdziałania przemocy w rodzinie na lata 2013-2015. On będzie uchwałą Rady Ministrów. W tym dokumencie założono prosty schemat. Przeciwdziałamy przemocy w ten sposób, że w 2013 roku zakładamy, że będzie konkretna liczba sprawców, 3 tys. W kolejnym roku znowu 3 tys. Za tym idzie konkretna liczba dzieci odebranych rodzinom. Za tym również idzie budżet. Budżet jest dopasowany do
przyjętych odgórnie założeń mówiących ile będzie spraw w danym roku, ile dzieci zostanie zabranych rodzicom. I dalej machina działa sama. Urzędnicy muszą budżet zrealizować, ponieważ wiedzą, że w innym wypadku on zostanie obcięty, albo oni pozbawieni kompetencji czy wynagrodzenia. Mamy więc samonapędzający się mechanizm. Sytuacja zmierza w kierunku takim, że gdy w danym regionie plan nie zostanie wykonany pod koniec roku możemy mieć do czynienia z odbieraniem dzieci bez żadnego uzasadnienia.
Bo plan musi zostać wykonany. Więc urzędnicy mogą sięgać po przypadki w ogóle nie kwalifikujące się do odebrania rodzinie, możemy mieć do czynienia z naginaniem przepisów.

opowiadasz takie bzdury, ze nie miesci sie to w żadnej myślącej głowie... uważasz, że gdy rząd zapisuje w budżecie kwotę np 1mln zł na klęski żywiołowe a ich nie ma, to po to, zeby wydac pieniadze urzednicy na koniec roku latają po wsiach i podpalają domy? tak samo jest z wydatkami na przemoc np. szacuje sie koszt,, ale nie wydaje sie pieniędzy, które nie zostały wykorzystane.

Nie wiem kto Cie człowieku powołal na tego prezesa, ale kiepski był to wybow