Obowiązek umieszczania w placówkach dydaktycznych numeru telefonu zaufania dla dzieci i młodzieży oraz numeru alarmowego

TREŚĆ PETYCJI ADRESOWANEJ DO PANA MINISTRA EDUKACJI I NAUKI, PRZEMYSŁAWA CZARNKA:

Kraków, 3 maja 2023 r.

Minister Przemysław Czarnek

Ministerstwo Edukacji i Nauki

ul. Wspólna 1/3

00-529 Warszawa

email: kancelaria@mein.gov.pl

PETYCJA

Na podstawie art. 2 ustawy z dna 11 lipca 2014 r. o petycjach żądam:

I. wprowadzenia we wszystkich przedszkolach i szkołach publicznych społecznych i prywatnych działających na terytorium RP:

1.    Obowiązku umieszczenia na tablicach informacyjnych numerów telefonów:

a.    - telefonu zaufania dla dzieci i młodzieży 116 111;

b.    - numeru alarmowego 112;

c.     wraz z dokładną informacją dotyczącą zakresu pomocy jaką można uzyskać dzwoniąc pod jeden z w/w bezpłatnych numerów telefonu.

2.    Obowiązkowych, cyklicznych spotkań z dziećmi, podczas których kompetentna osoba będzie informowała dzieci o przysługujących im prawach, działaniach mieszczących się w przykładowym katalogu przemocy (zarówno fizycznej jak i psychicznej) domowej i koleżeńskiej, organizacji które zajmują się pomocą dzieciom, które doświadczyły przemocy oraz zagwarantowana anonimowości dzieciom, które zgłoszą się do szkolnego psychologa lub innej wyznaczonej przez placówkę osoby celem uzyskania pomocy. Informacje takie powinny zostać przekazane w sposób dostosowany do wieku i rozwoju psychicznego oraz emocjonalnego dzieci.

Cyklicznych obserwacji prowadzonych przez psychologa podczas zajęć, czasu wolnego dzieci pomiędzy lekcjami oraz indywidualnych spotkań z każdym dzieckiem w celu zbadania jego sytuacji rodzinnej, czy nie jest ofiarą przemocy albo nie słyszał lub w jakikolwiek inny sposób powziął informację o jakimkolwiek przypadku stosowania przemocy wobec innego dziecka i ewentualnego podjęcia działań, aby zapewnić bezpieczeństwo dziecku.

II. Ponadto żądam, aby w przypadku jakiegokolwiek urazu lub oznak przemocy widocznych na ciele dziecka wprowadzenia obowiązkowego ustalenia przez kompetentną osobę stanu faktycznego, źródła powstania urazów i innych obrażeń ciała, w tym siników, ran itp. i potwierdzenia tego z lekarzem oraz obligatoryjnej rozmowy z psychologiem dotyczącej tych urazów i obrażeń.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o petycjach przedmiotowa petycja wnoszona jest w interesie publicznym. Zgodnie z art. 63 Konstytucji prawo składnia petycji przysługuje każdemu. Prawo petycji nie jest ograniczone pod względem podmiotowym.

Interes publiczny wymaga podjęcia w/w działań w zakresie zmiany przepisów prawa i podjęcia niezbędnych działań mających na celu zapewnienia bezpieczeństwa dzieciom.

W obecnym stanie prawnym i świadomości obywateli, w tym nauczycieli, psychologów i innych pracowników oświaty brak jest narzędzi do podejmowania działań prewencyjnych. Ostatnie doniesienia prasowe (np. przypadek Kamilka z Częstochowy) pokazują, że bierność ze strony podmiotów zobowiązanych do udzielenia pomocy (nauczyciele, psycholog, urzędnicy, sąsiedzi) prowadzi do tragedii. Ofiary przemocy pozostawione są same sobie i niestety niejednokrotnie skończyło się nie tylko urazami psychicznymi, ale także trwałym kalectwem lub śmiercią. Często dzieci, które doświadczają przemocy nie potrafią same się obronić (ze względu na wiek, stan psychiczny lub inne przeszkody). Każde dziecko zasługuje na bezpieczne, szczęśliwe i beztroskie dzieciństwo. Podejmowanie wszelkich działań w celu zapewnienia bezpieczeństwa dzieciom jest nie tylko prawem, ale wręcz obowiązkiem wszystkich obywateli RP.

Jak pokazują ostatnie przypadki (np. przypadek Kamilka z Częstochowy), brak wiedzy i  umiejętności zwrócenia się o odpowiednią pomoc, prowadzi do tragedii.

Zgodnie z art. 4 Konwencji o prawach dziecka przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych z 20 listopada 1989 r. i ratyfikowanej przez Polskę w 1991 r.: „Państwa-Strony podejmą wszelkie właściwe działania ustawodawczo-administracyjne oraz inne dla realizacji praw uznanych w niniejszej konwencji. Odnośnie do praw ekonomicznych, socjalnych oraz kulturalnych Państwa-Strony będą podejmowały takie działania przy maksymalnym wykorzystaniu środków będących w ich dyspozycji oraz – gdy okaże się to konieczne – w ramach współpracy międzynarodowej”.

Ponadto, zgodnie z ideą Konwencji o prawach dziecka, każde dziecko powinno znać swoje prawa, rozumieć je i świadomie z nich korzystać, a Państwo powinno stać na straży bezwzględnego przestrzegania przysługujących mu praw.

Jednym z przejawów realizacji obowiązków nałożonych przez w/w Konwencję powinno być upowszechnianie wiedzy o prawach dziecka, nakładanie obowiązku przestrzegania i wprowadzenia narzędzi i mechanizmów prawnych i faktycznych pozwalających na egzekwowanie tych praw.

Wobec powyższego niniejsza petycja jest uzasadniona i wskazane w jej treści żądania powinny zostać uwzględnione poprzez zmianę przepisów prawa i wprowadzenie rozwiązań pozwalających na ochronne i zapewnienie bezpieczeństwa dzieciom. Wdrożenie powyższych rozwiązań może uratować inne dzieci przed przemocą, pozostawione same sobie, bez wiedzy jak zwrócić się o pomoc.

Piotr Kucharczyk    Skontaktuj się z autorem petycji