Petycja w sprawie wywiązania się Uczelni z realizacji sylabusa przedmiotu “Wybrane narzędzia diagnostyczne i metody pomiaru traumy”
Do władz Wyższej Szkoły Biznesu - National Luis University
Szanowni Państwo,
Jesteśmy słuchaczami studiów podyplomowych na kierunku Psychotraumatologia. W tym semestrze uczestniczymy m. in. w zajęciach “Wybrane narzędzia diagnostyczne i metody pomiaru traumy”. Jest to jeden z przedmiotów kluczowych na tych studiach podyplomowych. Obok “Traumy i dysocjacji” oraz “Terapii EMDR” jest to jedyny przedmiot, który w ogóle wprost dotyka tematyki psychotraumatologii.
Kiedy rozpoczynaliśmy studia, przedstawiono nam opis tego przedmiotu w następującej treści: “Celem kursu jest przedstawienie kompleksowej wiedzy z zakresu diagnozy objawów, pomiaru i oceny traumy psychicznej. W ramach kursu omówione zostaną tematy dobrostanu psychicznego, określenia zdrowia i choroby, wczesnej interwencji psychotraumatologicznej, zasad opracowania diagnozy traumy i planu leczenia. Szczególnie dużo miejsca w kursie zostanie poświęconych właściwemu diagnozowaniu poszczególnych przejawów i stopnia natężenia stresu traumatycznego, w tym zwłaszcza PTSD. Zaprezentowane zostaną różnorodne narzędzia, dzięki którym będzie można zdiagnozować rodzaj i fazę natężenia stresu traumatycznego.
”Założone treści programowe:
1. Dobrostan psychiczny – między zdrowiem a chorobą.
2. Kryteria diagnostyczne PTSD według klasyfikacji DSM-V i ICD-11.
3. Interwencja w traumie.
4. Diagnozy i plan leczenia w obszarze traumy.
5. Kontakt i konsultacja z osobą straumatyzowaną.
6. Diagnoza zespołu ostrego stresu – ASD.
7. Diagnoza zaburzeń po stresie traumatycznym – PTSD.
8. Diagnoza zaburzenia przystosowania.
9. Diagnoza reaktywnych zaburzeń przywiązania.
10. Narzędzia w diagnozie traumy - kwestionariusze i wywiady”
Niestety treść zajęć z przedmiotu “Wybrane narzędzia…” nie zrealizowała w większości założonych celów. Podczas wykładów i ćwiczeń wspomniano jakie są kryteria diagnostyczne PTSD, cPTSD i ASD, omówiony został temat patogenezy i salutogenezy, rozmawialiśmy trochę również o komunikacji z osobą w kryzysie zdrowotnym (psychoonkologia) i kryzysie suicydalnym.
Były to z pewnością wartościowe treści, jednak większość wykładów, a zwłaszcza ćwiczeń dotyczyła treści zupełnie innych. Faktycznie na ćwiczeniach zaprezentowano nam podstawy badania stanu psychicznego zgodnie z podręcznikiem Bartosza Grabskiego, jednak nie jest to wywiad pod kątem terapii traumy. Ten podstawowy wywiad kliniczny jest zawarty w bazowym programie na studiach z zakresu psychologii a w przypadku tego kursu z psychotraumatologii zawarty jest również w treściach programowych przedmiotu “psychologia kliniczna” który realizujemy na innym semestrze (podobnie jak pojęcia patogenezy i salutogenezy, psychologii zdrowia).
Proszę zauważyć, że prawo do wykonywania zawodu psychotraumatologa dostają osoby, które ukończyły wcześniej studia z psychologii lub psychiatrii więc podstawowy wywiad kliniczny mają już dawno opanowany. Poświęcenie znacznej części zajęć na powtarzanie podstaw diagnozy klinicznej nijak się ma do celu jaki mamy osiągnąć na studiach podyplomowych z psychotraumatologii.
Nawet gdyby zgodzić się z prowadzącym, że “jedynym narzędziem pomiaru traumy jest wywiad” to nie dostaliśmy nawet wytycznych do prowadzenia takiego właśnie wywiadu.
Co więcej, nie jest niestety prawdą, że nie istnieją narzędzia do pomiaru traumy. Z narzędziami takimi wstępnie zapoznała nas Pani Maja Pisarek na swoich zajęciach. Liczyliśmy na szersze zapoznanie się z nimi podczas ćwiczeń z Panem Dariuszem Pysz-Waberskim. W sylabusie przedmiotu dokładnie wymieniono narzędzia dydaktyczne. Nie są to narzędzia kwestionariuszowe do pomiaru traumy więc wprowadzają potencjalnych kandydatów na studia w błąd.
Kolejnym problemem jest notoryczne skracanie czasu trwania zajęć przez prowadzącego poprzez nagminne spóźnianie się zarówno na wykłady, jak i na ćwiczenia, czy też kończenie zajęć dużo wcześniej. Ponadto cały pierwszy blok zajęć (6 godzin) był poświęcony na przedstawianie się uczestników, na innych zajęciach zbyt dużo czasu poświęcano na kwestie organizacyjne czy prywatne refleksje prowadzącego co sumarycznie powodowało, że merytoryczna część zajmowała niewiele.
W opisie tematyki spotkania nr 2 czytamy “Praca z pacjentem w kryzysie sicudyalnym - opis przypadku + metody pracy.; Praca z pacjentem z chorobą nowotworową - opis przypadku + metody pracy.; Praca z pacjentem popełniającym przestępstwo karne - opis przypadku + metody pracy; Praca z pacjentem w żałobie - opis przypadku + metody pracy.” Jak wspomniano powyżej cały dzień poświęcono na przedstawianie się uczestników i co najwyżej luźne dyskusje o monenklaturze w pracy psychologa i psychoterapeuty.
W ramach rekompensaty wnioskujemy zatem o zorganizowanie 45 godzin zajęć z “Wybranych narzędzi diagnostycznych i metod pomiaru traumy” prowadzonych przez osobę posiadającą wystarczające doświadczenie z zakresu stosowania narzędzi do pomiaru traumy.
Pan Dariusz Pysz-Waberski jest przede wszystkim seksuologiem i na tym temacie skupił się w dużej części. Opowiadał również o swoim doświadczeniu w psychoonkologii, ale temat psychotraumatologii potraktował jako wątek mniej istotny, z jego wypowiedzi wynikało, że nie jest biegły w temacie, co każe nam sądzić, że nie jest odpowiednią osobą do prowadzenia tych zajęć.
Posiadamy informację, że zastrzeżenia do realizacji tych zajęć pojawiły się już rok temu, jednak Uczelnia nic z tym nie zrobiła. Nie świadczy to pozytywnie o Państwa jednostce, jeśli ignorowane są doniesienia o słabej jakości kształcenia i niewywiązywania się z programu. WSB-NLU zachwala swój kurs jako bardzo praktyczny, jednak praktyki nie zaznaliśmy na tym przedmiocie wcale. Oprócz pojedynczych dyskusji nie było żadnej formy praktycznej, jedynie monolog prowadzącego na podstawie prezentacji, które nawet nie były przygotowane dla naszego kierunku, ponieważ prowadzący posiłkował się prezentacjami dla studentów seksuologii i psychoonkologii zamiast treść dostosować do specyfiki psychotraumatologii.
Oczekujemy poważnego podejścia do poruszonych kwestii, jesteśmy bowiem nie tylko studentami, ale też klientami, którzy płacą uczelni za produkt określonej jakości niemałe pieniądze, a w zamian nie otrzymują produktu w postaci rzetelnie przekazanej wiedzy i umiejętności. Jesteśmy również praktykami, którzy pracując z osobami z doświadczeniem traumy będziemy powoływać się na wykształcenie uzyskane w WSB - NLU. Zależy nam na maksymalnym profesjonalizmie ponieważ jest to kwestia bezpieczeństwa naszych pacjentów i klientów.
Niestety mamy informacje od wielu studentów, że po zajęciach z Panem Dariuszem Pyszem-Waberskim podjęli decyzję o rezygnacji ze studiów. Dla części z nas to już drugi semestr i dla tej grupy osób to ogromne rozczarownie, że cały rok czekali na jedyne zajęcia dotyczące narzędzi do pomiaru i diagnozy traumy i kończą studia podyplome bez potrzebnych kompetencji.
Katarzyna Kubińska Skontaktuj się z autorem petycji