#92: Maja - Re:  

 Pani to wie z rzetelnych źródeł, czy z gazety? Nie pomyślała pani, że przechodzi 98% wniosków dlatego, że piszą je ludzie, którzy przeszli odpowiednie szkolenia z etycznego prowadzenia badań na zwierzętach i mają co najmniej kilka lat doświadczenia? O tym, że nikt nie sprawdza też wie pani z gazet? Myśli pani, że osobie, której (jak część ludzi zdaje się sugerować) zależy tylko na karierze, opłacałoby się robić badania, które były już prowadzone? Nie wspominając już o tym, że replikacje w NAUCE są KONIECZNE (polecam poczytać podręczniki do metodologii badań naukowych zamiast brukowców)? Przeczytała pani uważnie i ze zrozumieniem dyrektywę i ustawę, czy powtarza pani za krzykaczami?

#103: - Re: Re:  

 Gratuluję samozadowolenia. Zapytałbym, czy pan/i przeczytał/a uważnie i ze zrozumieniem dyrektywę i ustawę. Tzw. "krzykacze" wskazali konkretne punkty, w których projekt ustawy sprzeniewierza się dyrektywie i jeżeli, w tych uwagach, jak pan/i to sugeruje, minęli się z prawdą to ci, którzy ze zrozumieniem przeczytali oba dokumenty, powinni zwrócić na to uwagę, a jakoś nie słyszałem, żeby ktokolwiek coś takiego podnosił. Proszę więc nie uprawiać demagogii.

Jakie szkolenia z etycznego prowadzenia badań? Studiowałem biologię i nie przypominam sobie jakiegokolwiek szkolenia z zakresu etyki czy chociażby postawy normatywnej ogółu kadry, podczas zajęć, mogącej pełnić taką rolę. Więc, może chodzi o adeptów nauk medycznych? Nie wiem, czy zdaje sobie pan/i sprawę z tego, że istnieją organizacje starające się przeciwdziałać brakom w edukacji polskich lekarzy w zakresie etycznego traktowania pacjętów. W świetle tego, wiara w to, że  tak wysoki odsetek pozytywnych decyzji, jest efektem fenomenalnego poziomu wyszkolenia etycznego wnioskodawców, wydaje mi się wysoce naiwna.

Winszuję również niezachwianej i naiwnej wiary w naturę ludzką i system. Gdyby rzeczywiście, z punktu widzenia własnej kariery, nie opłacało się prowadzenie badań, które ktoś już gdzieś kiedyś przeprowadził, to tym bardziej nie wybuchały by co jakiś czas afery z plagiatami. 

A co do wymogu powtarzalności wyników doświadczeń, to słusznie ..., ale nie w tym sensie. Przede wszystkim, trzeba zdawać sobie sprawę, że ktoś już uzyskał jakiś wynik, a nie bezmyślnie dublikować badania. To nie jest żadna weryfikacja. Gdyby rzeczywiście miał/a pan/i pojęcie o metodologi naukowiej, wiedział/a by pan/i, że pierwszym etapem powinno być przejżenie dostępnej literatury tematu, żeby bez sensu nie wyważać otwartych drzwi. Nie tylko w tak drażliwych kwestiach jak tam gdzie wykorzystuje się w eksperymentach zwierzęta, ale zawsze. Chociażby po to, żeby nie marnować pieniędzy podatników, czy własnego czasu, który można spożytkować bardziej produktywnie.