Usunięcie Puszczy Białowieskiej w jej polskiej części z Listy Obszarów Dziedzictwa Kulturowo-Naturalnego UNESCO

Zakończenie petycji

Dzień dobry
Zbliża się dzień zakończenia petycji. Zostanie skierowana do adresata drogą elektroniczną i pocztą tradycyjną.
Bardzo dziękuję wszystkim za wsparcie dla tej petycji.
Mam nadzieję że świadomość UNESCO po zapoznaniu się z nią będzie inna. Kierunkowe działania wyłącznie w lasy gospodarcze tego rejonu tym samym podważające jednolitą polityke leśną państwa nie służą ochronie, lecz realizacji idei stworzenia na całym obszarze Puszczy parku i rezerwatów. Realizacja tej idei doprowadziła do ogromnych zniszczeń materialnych, społecznych i przyrodniczych. Tym samym działalność ta znacznie odbiegła od celów Dziedzictwa realizowanych po stronie białoruskiej i warunków wskazanych w roku podpisania wniosku przez Polskę.
Samo UNESCO i jej program Dziedzictwa ma tu dziś znaczenie tylko takie, by mogły służyć idei ”ochrony” przyrody w jej polskiej, kuriozalnej wersji. Między innymi nałożeniem kolejnych restrykcji na lokalne społeczności w zakresie turystyki, rekreacji czy korzystania z zasobów runa, o innych, deprecjonujących ich cywilizacyjny i kulturowy rozwój nie wspominając.
Działania takie są legalizowane począwszy od 1998 roku wydaniem Zarządzenia Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych zakazującego pozyskanie drzew powyżej 100 lat za zgodą Ministra Środowiska, któremu podlega.
Od tamtego czasu wdrażane są kolejne „prawa i przepisy” uderzające w lokalną społeczność, ich zasoby, kulturę czy miejsca pracy, niszcząc jednocześnie podstawę ich bytu – czyli las.
Inwentaryzacja masy zalegającego martwego drewna na obszarze gospodarczym trzech puszczańskich nadleśnictw wskazała na masę ponad 7 milionów metrów sześciennych na przełomie lat 2018/2019. Dziś wskazuje się już na masę około 15 milionów metrów sześciennych zalegających martwych drzew. Ta masa, gdyby ją upakować na wagonach, stanowiłaby pociąg o długości około 7 tysięcy kilometrów. Czy takie kierunkowe i rozległe zniszczenia są znane gdziekolwiek indziej, może poza wybiciem stad bizonów w USA w celu eksterminacji Indian?
Mając wiarę w znaczącą rolę UNESCO w świecie cywilizowanym, mam nadzieję i przekonanie, że dalsze wspomaganie zniszczeń środowiska przyrodniczego oraz społecznego nie będzie służyć renomie organizacji i jej szczytnym ideom, i dalsze uwiarygadnianie ich szyldem UNESCO zostanie przekreślone.
Petycję stworzyłem przede wszystkim w intencji Lasów Puszczańskich, ale też w intencji ochrony wizerunku UNESCO.
Poniżej przytaczam statystyczną symulację odpowiedzialności za obecny stan lasów gospodarczych, naszego odtwarzalnego zasobu naturalnego na obszarze Puszczy, ludzi realizujących idee, bez względu na realne fakty powodowanych szkód wg stanu z 2019 roku. Kolejni Premierzy, Ministrowie, Dyrektorzy dołączają do powyższego grona, i zostaną umieszczeni w tym zestawieniu po dokonaniu kolejnej wiarygodnej inwentaryzacji martwych drzew z uwzględnieniem rozpadu.

Raz jeszcze dziękuję za pomoc i wsparcie

Robert Grzeszczyk

https://www.polskawlesie.pl/las/truchlo-puszczy-truchlo-nadlesnictwa-hajnowka-czyli-siedem-i-pol-miliona-powodow

Dodatkowe informacje

Być może język samej petycji nie jest wystarczająco jasny i zrozumiały. Dlatego, za namową przyjaciół, starałem się stworzyć artykuł, który w sposób bardziej czytelny przedstawia motywy skierowania petycji do UNESCO, oraz prośby o jej wsparcie.
https://www.polskawlesie.pl/ochrona-srodowiska/dziedzictwo-czy-profanacja-rzecz-o-pewnej-petycji
*
Dziedzictwo UNESCO.
Naturalne i Kulturowe.
Rzecz w swej idei chwalebna. Ma chronić to co cenne dla świata a niewidoczne dla niego. Widoczne i pielęgnowane przez lokalność. Lokalność tym samym nabiera globalnej wartości. Wartości uniwersalnej.
A co, jeśli zawłaszcza to centralizm państwowy w imię zupełnie innych celów?
Nie ja to wymyśliłem. Pomysł podsunął mi sam M. Dorożała – aktualny wiceminister KLIMATU (czyż to nie śmieszne, że jest Ministerstwo Klimatu – i dedykuje klimatowi określoną legislację, wskazówki, etc.. – moje poczucie humoru, przepraszam). Otóż M. Dorożała napomknął, że obecność polskiej części Puszczy na Liście Dziedzictwa jest zagrożona. Postanowiłem więc się postarać, i … pomóc UNESCO. Bo w końcu Dziedzictwo to brzmi dumnie! Nieprawdaż? Więc każde działanie ośmieszające lub niszczące to pojęcie, jak i obszar tak nazywany, powinno natychmiast spotkać się z surową reprymendą. Dziedzictwo Kulturowe i Naturalne na fragmencie polskiej części Puszczy uznano w 1979 roku, a w 1992 poszerzono o część białoruską.
Dawno.
Można było dopieścić, wzmocnić …
Obszary Dziedzictwa UNESCO nie budzą kontrowersji, i jednoczą społeczność nie tylko lokalną, krajową, lecz także międzynarodową. Ale nie w Puszczy, nie po jej polskiej stronie. Tu doszło do ogromnych zmian przyrodniczych, kulturowych, bytowych, społecznych. Do strat, zniszczeń, tragedii.
Czy centralizm, może pozwolić jakiejkolwiek lokalności na tworzenie uniwersalnych wartości wbrew własnym ideologiom i dążeniom. Czy jest w stanie wspomagać w tym samorządy i lokalne społeczności? IIIRP przekonuje, że to jest niemożliwe.
Komu służą rządy IIIRP? Komu służą rządy?

Na koniec zaś uwaga techniczna.
Samo złożenie podpisu nie jest wystarczające, by wesprzeć petycję. Wymagane jest potwierdzenie tego faktu przez kliknięcie linku, który jest przesyłany pod wskazany przez podpisującego adres e-mailowy.

Bardzo wszystkim dziękuję.

Udostępnij tę petycję

Pomóż uzbierać więcej podpisów tej petycji.

Jak promować petycję?

• Udostępnij petycję na swojej tablicy na Facebooku i w grupach związanych z tematyką petycji.
• Skontaktuj się ze swoimi przyjaciółmi
  1. Napisz wiadomość, w której wyjaśnisz, dlaczego podpisujesz się pod tą petycją, jako że ludzie są bardziej skłonni złożyć swój podpis, gdy rozumieją, jak ważny jest temat.
  2. Skopiuj i wklej adres internetowy petycji do swojej wiadomości.
  3. Wyślij wiadomość za pomocą poczty e-mail, usługi SMS, serwisów Facebook, WhatsApp, Twitter, Skype, Instagram i LinkedIn.