Kiedyś byłem dumny że jestem Polakiem, kiedyś wierzyłem że nie muszę być bogaty a wystarczy tylko tyle, by godnie żyć. Teraz jestem zdruzgotany i żałuję że nie wyjechałem z tego kraju.

Moja żona straciła pod koniec zeszłego roku pracę, ja prawdopodobnie stracę ją w tym roku ( oby nie ), mamy trójkę dzieci do wychowania i nasz kraj ma to gdzieś.

Przed nagłym wzrostem ledwie wiązaliśmy koniec z końcem, a teraz nie wiem co mam zrobić bo rata przewyższa moje dochody. A co będzie jak stracę pracę !!!

Jak zobaczycie w telewizji desperata z siekierą w ręku pod sejmem to będę to ja.

#157: Zdesperowany - Nie chce mi się żyć, żałuję że zostałem w tym kraju 

 przykre jest w jakiej sie znalazłeś sytuacji, współczuję, ale trzeba szukac wyjścia, może żona niech podejmnie jakąkolwoek pracę nawet poniżej swoich kwalifikacji pozowli to przetrzymac trudny czas a sikiery prosze nie brać i pamiętac że dzieci potzrebuja rodzców na nawet w trudnej sytuacji, zresztą jutroz zawsze moze być lepiej